Consultant
Robin van Beijnhem
Organisaties staan binnen het openbaar bestuur nooit op zichzelf.
Ik zet me als adviseur, trainer, procesbegeleider en onderzoeker in voor het versterken van ons openbaar bestuur. In mijn werk richt ik me op het functioneren van overheidsorganisaties, hoe zij samenwerken met elkaar en hoe zij zich verhouden tot de samenleving. Door mijn interdisciplinaire achtergrond in politicologie, bestuurskunde en internationale betrekkingen kan ik vraagstukken vanuit verschillende perspectieven benaderen. Dat doe ik met een analytisch scherpe blik en aandacht voor verhoudingen, zonder de inhoud uit het oog te verliezen.
Stemgerechtigde burgers in de EU gaan de eerste Europese verkiezingen tegemoet sinds de opkomst van generatieve AI. Dat brengt risico’s met zich mee. Denk aan ‘deepfakes’: nepvideo’s of audiofragmenten met desinformatie. De drempel om desinformatie te verspreiden is enorm verlaagd, want iedereen kan vanachter een bureau dit soort deepfakes maken om twijfel te zaaien of het publieke debat te beïnvloeden. Tegelijkertijd biedt AI ook veel kansen: zo kan het helpen om grote hoeveelheden complexe informatie inzichtelijk te maken. De nieuwe Europese AI Act moet daarom balans brengen in de ontwikkelingen rondom kunstmatige intelligentie.
De Europese Unie (EU) staat voor de uitdaging om haar prioriteiten en investeringen voor het cohesiebeleid opnieuw te definiëren. De vraag is wie meer steun krijgen en welke nieuwe initiatieven worden gelanceerd om economische groei te bevorderen en regionale verschillen te verkleinen.
Een gemeente of provincie is geen bedrijf. Ambtenaren, griffier, burgemeester en wethouders en raadsleden moeten binnen een politiek-bestuurlijke context samen tot resultaten komen. Een goede samenwerking tussen ambtenaren en wethouders is hiervoor cruciaal. Ons leerprogramma brengt daarvoor drie elementen samen: de samenwerking tussen ambtenaren en bestuur, de samenwerking tussen college en gemeenteraad én leiderschap.
Europees beleid en Nederlands decentraal beleid zijn de afgelopen decennia in toenemende mate met elkaar verweven geraakt. Ruim driekwart van de Europese wet- en regelgeving raakt Nederlandse decentrale overheden, omdat maatschappelijke vraagstukken anno 2023 niet alleen binnen onze landsgrenzen aangepakt kunnen worden. Dit vraagt van gemeenten, provincies en waterschappen dat zij zich steeds meer bezig houden met alles wat uit Brussel komt.