Maatschappelijke vraagstukken houden zich niet aan landsgrenzen, wat betekent dat we ook in Nederland steeds vaker samenwerken over de grens om naar oplossingen te zoeken. Dat biedt mooie kansen voor organisaties, maar levert ook nieuwe uitdagingen op. Met mijn kennis over de verbinding tussen Europese wet- en regelgeving en Nederlandse (de)centrale overheden help ik u graag verder op weg.
Stemgerechtigde burgers in de EU gaan de eerste Europese verkiezingen tegemoet sinds de opkomst van generatieve AI. Dat brengt risico’s met zich mee. Denk aan ‘deepfakes’: nepvideo’s of audiofragmenten met desinformatie. De drempel om desinformatie te verspreiden is enorm verlaagd, want iedereen kan vanachter een bureau dit soort deepfakes maken om twijfel te zaaien of het publieke debat te beïnvloeden. Tegelijkertijd biedt AI ook veel kansen: zo kan het helpen om grote hoeveelheden complexe informatie inzichtelijk te maken. De nieuwe Europese AI Act moet daarom balans brengen in de ontwikkelingen rondom kunstmatige intelligentie.
De Europese Unie (EU) staat voor de uitdaging om haar prioriteiten en investeringen voor het cohesiebeleid opnieuw te definiëren. De vraag is wie meer steun krijgen en welke nieuwe initiatieven worden gelanceerd om economische groei te bevorderen en regionale verschillen te verkleinen.
Een gemeente of provincie is geen bedrijf. Ambtenaren, griffier, burgemeester en wethouders en raadsleden moeten binnen een politiek-bestuurlijke context samen tot resultaten komen. Een goede samenwerking tussen ambtenaren en wethouders is hiervoor cruciaal. Ons leerprogramma brengt daarvoor drie elementen samen: de samenwerking tussen ambtenaren en bestuur, de samenwerking tussen college en gemeenteraad én leiderschap.
Europees beleid en Nederlands decentraal beleid zijn de afgelopen decennia in toenemende mate met elkaar verweven geraakt. Ruim driekwart van de Europese wet- en regelgeving raakt Nederlandse decentrale overheden, omdat maatschappelijke vraagstukken anno 2023 niet alleen binnen onze landsgrenzen aangepakt kunnen worden. Dit vraagt van gemeenten, provincies en waterschappen dat zij zich steeds meer bezig houden met alles wat uit Brussel komt.