Om snel hulp te kunnen bieden, is het nuttig om de toegang tot ondersteuning zo laagdrempelig mogelijk te maken. Nadeel is dan soms wel dat te snel beslist wordt om hulp te bieden. Met als risico dat iemand onnodig afhankelijk wordt van de geboden ondersteuning. Veel gemeenten worstelen dan ook met de vraag hoe zij de toegang tot de zorg moeten positioneren. Enerzijds hebben ze de behoefte het proces zo efficiënt mogelijk in te richten. Anderzijds willen ze de ondersteuningsbehoefte zo goed mogelijk in beeld brengen om maatwerk te kunnen leveren. Daarbij is het niet altijd mogelijk de toegang te differentiëren per (sub)doelgroep. Een andere veelvoorkomende vraag is welke ondersteuning voorliggend moet worden aangeboden.
We adviseren over de wijze waarop u de toegang tot de zorg kunt organiseren, in het licht van uw ambities, (sub)doelgroepen en financiële ruimte. We geven inzicht in hoeverre het mogelijk is om een integrale toegang te organiseren en tegelijkertijd het risico op insluiting (iemand die officieel een probleem heeft, kan zich conform dit etiket gaan gedragen) of een onbeheersbare stijging van de ondersteuningsvraag te voorkomen. Waar dat lastig blijkt, helpen we u bij het differentiëren van doelgroepen en ondersteuningsvragen. Verder helpen we u bij het bepalen van functiescheidingen. Of adviseren we over het inrichten van hulpstructuren, zoals multidisciplinaire overleggen (mdo’s), triagegesprekken en de inzet van experts, zoals een gedragswetenschapper.
We helpen bij het positioneren van de toegang tot zorg via:
